کد مطلب:141944 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:144
امام و دعای آخر
چون آن حالت امام شدت یافت، سر به آسمان بلند كرد و چنین دعا كرد: «اللهم متعال المكان، عظیم الجبروت، شدید المحال، غنی عن الخلائق، عریض الكبریاء، قادر علی ما
تشاء، قریب الرحمة، صادق الوعد، سابغ النعمة، حسن البلاء، قریب اذا دعیت، محیط بما خلقت، قابل التوبه لمن تاب الیك، قادر علی ما اردت، تدرك ما طلبت، شكور اذا شكرت، ذكور اذا ذكرت، لدعوك محتاجا، و ارغب الیك فقیرا، و افزع الیك خائفا و ابكی مكروبا و استعین بك ضعیفا و اتوكل علیك كافیا، اللهم احكم بیننا و بین قومنا، فانهم غروه و خذلونا و غدروا بنا و قتلونا و نحن عترة نبیك و ولد حبیبك محمد صلی الله علیه و آله و سلم الذی اصطفیته بالرسالة و ائتمنته علی الوحی، فاجعل لنا من امرنا فرجا، و مخرجا یا ارحم الراحمین؛ [1] خدایا! تو برترین جایگاه را داری، بزرگ ترین قدرت، آن چه می خواهی می كنی، بی نیازی از خلایق، بزرگی ات بس عریض است و بر همه هر چه بخواهی توانایی، لطف و مهربانی تو نزدیك است، در عهد و پیمان راستگویی، نعمت تو سرازیر است و بلای تو نیكو، وقتی تو را بخوانم نزدیكی، هر چه را خلق كردی بر آن احاطه داری، توبه پذیرنده ای از هر كسی كه به تو بازگردد، بر هر چه اراده كنی دست یافته ای، هر چه را طلب كنی می یابی، وقتی تو را شكر گویم تو سپاسگزاری، تو فراوان یاد می كنی هنگامی كه تو را یاد می كنم، تو را می خوانم در حالی كه محتاج و نیازمندم، در حال فقر به تو رغبت نشان می دهم، به سوی تو جزع می كنم، در حالی كه بیمناكم، می گریم در حال گرفتاری و از تو كمك می طلبم در حال ناتوانی، به تو تكیه می كنم در حالی كه كفایتم می كنی، پروردگارا! بین ما و قوم ما تو خود حكم كن؛ چرا كه آنها ما را فریب دادند و ذلیل و خوار ساختند، به ما نیرنگ زدند و ما را كشتند در حالی كه ما خاندان پیامبر تو و فرزند دوست محمد صلی الله علیه و آله و سلم هستیم كه تو او را به پیامبری برانگیختی، و او را امین وحی خود دانستی، پس ما را در كارمان گشایش عطا فرما، ای بخشنده ترین بخشندگان!».
پس این گونه فرمود: «اصبر علی قضائك، یا رب، لا اله سواك یا غیاث المستغیثین؛ [2] الهی بر قضای تو شكیبایی می كنم، معبودی جز تو نیست، ای پناه درخواست كنندگان!».
نیز فرمود: «مالی ربی سواك و لا معبود غیرك، صبرا علی حكمك یا غیاث من لا غیاث له، یا دائما لا نفاد له، یا محیی الموت، یا قائما علی كل نفس بما كسبت، احكم بینی و بینهم و انت خیر الحاكمین؛ [3] جز تو خدایی ندارم، و پرستش كننده ای جز تو نیست، بر حكم تو صبر می كنم، ای پناه كسی كه جز تو پناهی ندارد! ای همیشگی كه پایان ندارد! و ای زنده كننده ی مردگان! ای كه بر كسب همه، احاطه داری! بین ما و بین آنها - ای بهترین حاكمان - تو خود قضاوت كن».
تشاء، قریب الرحمة، صادق الوعد، سابغ النعمة، حسن البلاء، قریب اذا دعیت، محیط بما خلقت، قابل التوبه لمن تاب الیك، قادر علی ما اردت، تدرك ما طلبت، شكور اذا شكرت، ذكور اذا ذكرت، لدعوك محتاجا، و ارغب الیك فقیرا، و افزع الیك خائفا و ابكی مكروبا و استعین بك ضعیفا و اتوكل علیك كافیا، اللهم احكم بیننا و بین قومنا، فانهم غروه و خذلونا و غدروا بنا و قتلونا و نحن عترة نبیك و ولد حبیبك محمد صلی الله علیه و آله و سلم الذی اصطفیته بالرسالة و ائتمنته علی الوحی، فاجعل لنا من امرنا فرجا، و مخرجا یا ارحم الراحمین؛ [1] خدایا! تو برترین جایگاه را داری، بزرگ ترین قدرت، آن چه می خواهی می كنی، بی نیازی از خلایق، بزرگی ات بس عریض است و بر همه هر چه بخواهی توانایی، لطف و مهربانی تو نزدیك است، در عهد و پیمان راستگویی، نعمت تو سرازیر است و بلای تو نیكو، وقتی تو را بخوانم نزدیكی، هر چه را خلق كردی بر آن احاطه داری، توبه پذیرنده ای از هر كسی كه به تو بازگردد، بر هر چه اراده كنی دست یافته ای، هر چه را طلب كنی می یابی، وقتی تو را شكر گویم تو سپاسگزاری، تو فراوان یاد می كنی هنگامی كه تو را یاد می كنم، تو را می خوانم در حالی كه محتاج و نیازمندم، در حال فقر به تو رغبت نشان می دهم، به سوی تو جزع می كنم، در حالی كه بیمناكم، می گریم در حال گرفتاری و از تو كمك می طلبم در حال ناتوانی، به تو تكیه می كنم در حالی كه كفایتم می كنی، پروردگارا! بین ما و قوم ما تو خود حكم كن؛ چرا كه آنها ما را فریب دادند و ذلیل و خوار ساختند، به ما نیرنگ زدند و ما را كشتند در حالی كه ما خاندان پیامبر تو و فرزند دوست محمد صلی الله علیه و آله و سلم هستیم كه تو او را به پیامبری برانگیختی، و او را امین وحی خود دانستی، پس ما را در كارمان گشایش عطا فرما، ای بخشنده ترین بخشندگان!».
پس این گونه فرمود: «اصبر علی قضائك، یا رب، لا اله سواك یا غیاث المستغیثین؛ [2] الهی بر قضای تو شكیبایی می كنم، معبودی جز تو نیست، ای پناه درخواست كنندگان!».
نیز فرمود: «مالی ربی سواك و لا معبود غیرك، صبرا علی حكمك یا غیاث من لا غیاث له، یا دائما لا نفاد له، یا محیی الموت، یا قائما علی كل نفس بما كسبت، احكم بینی و بینهم و انت خیر الحاكمین؛ [3] جز تو خدایی ندارم، و پرستش كننده ای جز تو نیست، بر حكم تو صبر می كنم، ای پناه كسی كه جز تو پناهی ندارد! ای همیشگی كه پایان ندارد! و ای زنده كننده ی مردگان! ای كه بر كسب همه، احاطه داری! بین ما و بین آنها - ای بهترین حاكمان - تو خود قضاوت كن».
[1] اقبال الاعمال، ج 1، ص 315، و ج 3، ص 304؛ موسوعة كلمات الامام الحسين، ص 509 - 510.
[2] موسوعة كلمات الحسين، ص 510.
[3] رياض المصائب، ص 465؛ موسوعة كلمات الامام الحسين، ص 510.